tak jak miejsce, które razem znaleźliśmy
na początku aleją miłości i końcu drogi smutku
zjawiłaś się jak kwiat w mym sekretnym ogrodzie
i mam nadzieje, że już na zawsze w nim pozostaniesz
bo gdy na moment Cię nie widać zza złotej połaci
słońce wstydząc się chowa się za mokrą chmurą
to nie deszcz leci a aniołowie płaczą
myśląc, że stracili jedną ze swych sióstr
bo tylko nasza miłość jest prawdziwa,
nie pozostawia niesmaku w naszych ustach,
moje sumienie chodzi spać z Twoim przeznaczeniem
a siła stęsknionych serc jest jej największą z prawd