''Nadziei znak''

Czas do przodu... wielkim krokiem... podążyc, pogrążyć mysli sznur białym obłokiem...
Rozbłysnąc na Niebie jak ptak...ktory myśli ot tak...bom dla ludzi dobry znak...
Przed blokiem...nad sarnim stokiem...sokolim okiem nie podążam wznak...
Niczym ów ptak...
który widzi świat odgórnie ponad...nie ponury,nie szary...Zanim długim lotem wzniesie swe piękne skrzydła w góry...
Ten ktory widzi to tak...jest bowiem to dla świata ogółem... znak...
Dla nadziei wiecznosci Biały orzeł swe skrzydła już wzniosł...
Nie spodział sie lecz bowiem, że gdy wzbije sie zanadto...spotka go mróz...
Nadziei Anioł stróż wśród lilii knieju...napędził go wiarą u podnoża czerwnych róż...
Ów On przez świat ma cele stale...życie z góry postanowione...dane mu darem...

Radosław1986