''Iskierka''

Iskierka zapalona płomieniem Prometeusza,
Wykradziony ogień z boskiego spichlerza.
Bezkształtna forma materii- ludzka dusza,
Strawa godna ziemskiego talerza.

Tym kim byliśmy i czym będziemy,
Każdy ból rozrywający me serce.
Szukając odpowiedzi, po co żyjemy?
Wszystko tli się w tej małej iskierce

Miłość, nienawiść i pożądanie,
Piękno wspomnień duszy monolitu.
Codzienne życiowe ku sobie zmierzanie,
Wszystko pali się w tym małym płomyku.

Lecz świeca zdmuchnięta przed podmuch osnowy,
Dymem uniesie się w kresie wieczności.
Zakończy proces swojej odnowy,
Pozostawiając ślad na sklepieniu nieskończoności.

bejlalus