Abstrakcja

Kochać pokłady abstrakcyjnych myśli unoszących się nieopodal
to jak głaskać Twoje dźwięczne słowa
słowa nawet i marne, bez żadnego poklasku,
za Twoim pośrednictwem dodają memu życiu kawałek blasku.
Stare jasła ciągną mą duszę na dno rozpaczy,
te jasła ustają gdy przymrużone nawet oko Ciebie zobaczy,
orędziem i wartownikiem jesteś mojego szczęścia,
więc nie pozwól mu wyzbyć się minuty słodyczy życia.
Bo to życie jest całkowicie czerni morzem zalane,
to życie pragnie śmierci,
lecz życia wyzbyć się nie może!
Wyzbyć się nie może bo ponad czarne morze,
pragnie kawałeczka orędzia ciała czci,
warty przed otchłanią władającą kapilarną cząstką całości.

lukasz